《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
“关闭了剧场，阿武怎么办”瞬间泪目，真正的如师如父。我也说这么像北野武呢，原来真是北野武。这样的传记棒极！
缺点挺明显的（塑料布景 刻意面瘫 情感铺垫不够）哎但最后几场戏太作弊了，写着第一名的零花钱信封，一起在酒馆里默契地做回谐星，以及最后一杯酒一支烟一场美梦。师傅真好啊，无条件给了多少人一个庇护。长镜头拉回的，是梦开始的地方。
2.5 就所有演員演得還不錯，其他都麻麻，導演真是沒啥能力。最後特效妝又驚悚又俗氣。
好好哭啊…一路上最让人感动的不还是始终存在着的真挚情感吗？
为最后的长镜头和《浅草小子》主题曲加一星。往昔的一幕幕涌上心头，历历在目，徒留下无尽的遗憾和愧疚，不胜唏嘘。北野武在追逐梦想的道路上，遇到亦师亦友的师父何其幸运，没有回报师父又是何其遗憾，在嘶哑嗓音吟唱的《浅草小字》中，伤感、怀旧又温情。
阿清居然是土屋演的！居然是土屋！这演技够打十个相方了。落窠臼的好看，因为很难想去掉搞笑的部分是不是好的。
巨作和导演水平整体平庸，有句无篇。演技上大泉洋>影帝。
6.5
可以看得出深见对北野武的影响确实很深，塑造了他作为一个搞笑艺人的基础。
今年看的網飛原創日本電影，表現真的都很不錯，本片是北野武版火花+喜劇開場，師徒情動人，講北野武開始拍電影前，在漫才圈打滾的日子。對北野武的認識，就是從凶暴的男人開始，對在這之前的他一無所知，所以還滿訝異平常都面癱嚴肅到爆的他，竟然是喜劇出身，而且還是漫才舞台表演，果然影帝也要由影帝來詮釋，才有說服力。柳樂優彌的表演很棒，成功抓住北野武的神韻與講話方式，和大泉洋的師徒情意外地動人，本來以為是師徒鬧不合拆夥的電影，結果北野武其實比我想的還忠心耿耿，對師父的愛是每年都固定去上香，師徒情真的有感動到我，透過漫才演繹自身的悲哀，笑著笑著就想哭了，師父好落魄，但是看著徒弟成功好驕傲。結尾致敬鐵達尼號結尾，同樣的佈景用魔幻寫實的方式一鏡到底重現，北野武成名前待的法蘭西座，每個角落都充滿著他年輕時的回憶。
虽然觉得影帝比北野武颜值高了太多，但我还是喜欢影帝w
这种叙事节奏才是我的菜。北野武本身就是个充满魅力的人，柳乐优弥的表演虽然顶级，但一颦一笑略带一丢丢刻意。最后，有被师徒情感动到。一日为师终身为父一点都不假，当然得是有伯乐眼光的良师。
对师徒故事毫无抵抗力。要说遗憾，大泉洋演的师父经过了徒弟双眼的滤镜，几乎没什么缺点。
6.从一小时三十分起，影片情感才逐渐积累起来，令人动容，对于时长2个小时的影片，观众可能并不是非常适应这种先抑（一个半小时）后扬的效果
印象最深的是两场舞，由衷羡慕可以自由舞动的人
这部片子非常日常，完全不是什么“波澜壮阔”的传奇人生，但它的每一帧都在蓄力，在回忆师傅的那句“如果这里没有了，阿武要怎么办呢？”，故事到这里，之前的铺垫和回忆一层层展开，直击人心…这部电影只讲了北野武的前半段喜剧人生，希望能出一部下半部分的导演人生～
最后居酒屋里的表演，高跟鞋，出租车，葬礼。是真的被感动到了。
天呢太感动了 柳乐优弥这次演技真的赞！北野武所有不自觉的面部抽搐都学到精髓
虽然不是很喜欢北野武，但我还是挺喜欢这部片子的。
影帝发挥出色！师父表演精彩但是！演员太像吴政世了让我看得出戏😰师母竟然是铃木保奈美！😧
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
